6.0 Perkembangan Pelaksanaan Program Pendidikan Pemulihan di Sekolah Jenis Kebangsaan Cina

Program Pendidikan Pemulihan Khas mula diberi perhatian oleh pihak Kementerian Pelajaran Malaysia setelah Laporan  Murad 1972 melaporkan terdapat 25% murid- murid sekolah rendah tercicir dan tidak menguasai kemahiran membaca, menulis dan mengira. Laporan akhbar Berita Harian keluaran 27 November 2007  menyatakan kira-kira 100,000 murid Tahun Satu tidak dapat menguasai 3M iaitu membaca, menulis dan mengira sudah tentu mengejutkan. Jumlah ini mewakili 23 peratus keseluruhan murid Tahun Satu. (Kementerian Pelajaran Malaysia)

Fokus ke arah membasmi masalah 3M ini turut termaktub di dalam Teras Ketiga: Memperkasakan Sekolah Kebangsaan dan Teras Keempat: Merapatkan Jurang Pendidikan; dalam Pelan Induk Pembangunan Pendidikan (PIPP) 2006–2010. Melalui kedua-dua teras ini, beberapa pelan tindakan dirancang untuk memastikan murid-murid menguasai kemahiran asas 3M pada tahap 1. Kementerian Pelajaran Malaysia telah memperkasakan Program Pemulihan Khas dengan menaik taraf  kelas pemulihan khas dan menyediakan Guru Pemulihan terlatih yang mencukupi termasuk di Sekolah Kurang Murid (SKM). (Bahagian Pendidikan Khas, 2012)

Menurut Mat Nor Husin dan Jais Sahok 1990, konsep pendidikan pemulihan khas ialah pendidikan yang diberikan kepada murid-murid yang gagal di peringkat bilik darjah kerana tidak menerima isi pelajaran seperti pencapaian rakan sebaya mereka yang tidak bermasalah. Bersandarkan kepada pendapat tersebut pendidikan pemulihan khas dapat dirumuskan sebagai satu perkhidmatan yang diadakan khusus untuk murid–murid yang menghadapi kesulitan pembelajaran khususnya dalam menguasai satu-satu kemahiran asas seperti membaca, menulis dan mengira yang merupakan fokus utama dalam Kurikulum Baru Sekolah Rendah” .

Pelbagai usaha telah dilaksanakan oleh pihak kerajaan untuk menaiktarafkan Program Pemulihan Khas di semua jenis sekolah rendah. Jika berbanding dengan zaman dulu, banyak perubahan dan penambahbaikan yang telah dilaksanakan oleh pihak kerajaan demi mengurangkan bilangan murid yang mengalami kesulitan dalam penguasaan kemahiran 3M. Pada zaman dulu, kelas pemulihan tidak dititikberat oleh semua pihak termasuk para pendidik. Kelas Pemulihan dahulu tidak mempunyai sistem dan strategi pengurusan yang sistematik dan kekal. Semua sekolah mempunyai cara pelaksanaan pengurusan yang berlainan, tambahan pula masyarakat pada ketika itu mempunyai tanggapan yang tidak baik terhadap kelas pemulihan. Mereka beranggapan bahawa murid yang masuk ke kelas pemulihan merupakan murid yang teruk dan guru yang mengajar kelas tersebut turut tidak sebaik sejauh mana sahaja. Peringkat awal pelaksanaan ada kelas pemulihan khas hanya terdiri daripada satu ‘bay’ atau berada di lorong laluan. Tetap, kini kelas pemulihan khas telah mengalami transformasi dan mempunyai kelengkapan yang terbaik bagi menghasilkan kelas yang kondusif yang mampu menjana perubahan kepada murid-murid pemulihan bagi mengatasi kelemahan mereka.

Malahan, kelas pemulihan pada masa ini turut dibekalkan peruntukan bagi menaiktarafkan peralatan dan keceriaan kelas pemulihan. Pelbagai alat bantu mengajar yang dapat menarik perhatian murid-murid turut dibekalkan kepada kelas pemulihan. Buktinya, menurut garis panduan program pemulihan khas, Program Pemulihan Khas telah menerima peruntukan naik taraf dan peralatan melalui [RMK9/High-Impact Project-(HIPs)]. Selain itu, guru pemulihan boleh menggunakan peruntukan bagi pelaksanaan Program Pemulihan Khas daripada Bantuan Perkhidmatan Bimbingan dan Kaunseling. Bukan ini sahaja, pihak pentadbir sekolah perlu memastikan peruntukan PCG bagi Bahasa Malaysia dan Matematik digunasama oleh guru Pemulihan untuk penyediaan bahan bantu mengajar untuk Kelas Pemulihan Khas.  

Guru pemulihan kini bukan lagi guru pemulihan yang seperti dahulu. Kalau dahulu, guru pemulihan adalah terdiri daripada mereka yang berprestasi tidak baik. Guru Pemulihan pada zaman dulu juga tidak menerima apa-apa latihan yang khusus untuk mengajar murid pemulihan. Tetapi, kini guru pemulihan ialah guru yang terlatih dan mereka memang mempunyai kelayakan yang secukupnya untuk mengajar mereka yang lemah. Menurut Kementerian Pelajaran Malaysia, selama ini, kursus khas pemulihan hanya dijalankan dalam bentuk kursus dalam perkhidmatan iaitu melibatkan guru-guru terlatih yang sedang berkhidmat. Kursus yang ditawarkan adalah dalam bentuk sepenuh masa dan juga dalam cuti dari dua hari hinggalah satu tahun. Mulai Julai 2007, kursus ini telah ditawarkan sebagai kursus pra perkhidmatan bagi kursus perguruan lepas ijazah. Kursus ini dijalankan secara sepenuh masa dan juga dalam mod Latihan Perguruan Berasaskan Sekolah (LPBS) melalui kursus dalam cuti. Latihan perguruan dalam bidang pendidikan pemulihan terus berkembang ke peringkat Program Ijazah Sarjana Muda Perguruan yang dilaksanakan secara sepenuh masa bermula pengambilan pelajar  ijazah pertama ini pada Januari 2009. Sehubungan itu, kelayakan guru pemulihan telah meningkat dan guru pemulihan kini boleh dikatakan mempunyai kepakaran yang tinggi untuk mengajar mereka yang lembab berbanding dengan dahulu.

Lazimnya, Sekolah Jenis Kebangsaan Cina majoriti terdiri daripada murid Cina. Oleh sebab, bahasa pengantar yang digunakan oleh Sekolah Jenis Kebangsaan Cina adalah bahasa ibunda iaitu bahasa Mandarin. Bahasa Cina merupakan bahasa pertama bagi murid Cina dalam kehidupan seharian mereka. Mereka biasanya bertutur dan berkomunikasi dalam bahasa Cina. Hal ini telah menyebabkan penguasaan bahasa kedua dan ketiga mereka menjadi lemah. Prestasi mereka dalam subjek bahasa Melayu adalah tidak baik terutama bagi mereka yang tinggal di kawasan luar bandar. Program pemulihan khas yang diwujudkan dapat meningkatkan penguasaan bahasa Melayu mereka. Cabaran yang dihadapi oleh Sekolah Jenis Kebangsaan adalah kadang-kala guru yang mengajar dalam kelas pemulihan adalah bukanlah seorang guru yang mengetahui dwibahasa. Hal ini telah menyukarkan para murid yang tidak tahu berkomunikasi dalam bahasa Melayu dan guru pemulihan yang tidak dapat berkomunikasi dalam bahasa Cina. Cuba kita fikir murid pemulihan telah pun seorang yang tidak cerdik, bagaimanakah mereka untuk memahami penjelasan guru pemulihan yang dalam bahasa Melayu? Keadaan ini nescaya akan melambatkan proses P&P. Jadi. adalah penting kelas pemulihan di Sekolah Jenis Kebangsaan Cina diajar oleh guru pemulihan yang mengetahui dwibahasa agar murid pemulihan akan lebih mudah untuk memahami penjelasan dan pengajaran daripada guru pemulihan.